O włóczkach i niezdecydowaniu

O raju, jak ja dawno nie pisałam. Trochę trudno zacząć po tak długiej przerwie. Będzie krótko (zawsze to obiecuję) i konkretnie.

Otóż powoli zaczynam odczuwać potrzebę powrotu do drutów. Nie chce mi się jeszcze główkować nad skomplikowanymi wzorami. Trochę mało sypiam i wcześnie padam na nos odpadają zatem skomplikowane wzory.

Kupiłabym nowych włóczek bo kuszą strasznie kolorami (jedna to nawet namacalnie kusi bo mi ją Dagmara na pokuszenie przysłała). Tyle że nie mogę się zdecydować na model.

Konkretnie kusi Ideal w kolorach (bardziej ta lewa, zwana jasną śliwką – mnie osobiście trąci na zdjęciu fuksją):

Włóczka podoba mi się i tyle. Nie mam kompletnie pomysłu co z tą cienizną zrobić. Szperam po modelach Kim ale nic pasującego nie znalazłam, co mnie irytuje niezmiernie bo zamówiłabym coś na gwałt :)

Dalej Lima, ale ją zostawię na później, bo kojarzy mi się z tym włosem z Ultra Kasmir (który mam jeszcze zachomikowany w zapasach)

Na koniec Angel, który na szyi przetestowałam, nie gryzie i jest milutki. Tyle że się zdecydować co do koloru nie mogę:

Szary – bo dokonuję drastycznych zmian w szafie. Pilnuję kolorów i tego, żeby wszystko dało się maksymalnie z sobą mieszać. Rano bywam nieprzytomna a to niesamowicie ułatwia życie. Zresztą uwidziało mi się, że pasowałby do tego modelu:

Wyniuchałam że nie samym Angelem ten sweterek wydziergany, ale podwójną nitką może coś podobnego dałoby się stworzyć? Schematu nie mam niestety (bom leń do potęgi n-tej).

Fioletowy  - bo mam czerwony płaszcz i wymyśliłam sobie że z fioletem będzie ładnie wyglądać. Tyle że ten fiolet na fotkach motków strasznie jasno wychodzi. Gdyby był taki jak na tym modelu:

noo, to to już zupełnie inna historia – piękny odcień :)

Jest jeszce jeden ciekawy kolor, który trochę mnie skołował bo na modelu wygląda ciekawiej niż na fotkach motka:

Nie noszę w zasadzie granatu, ale na modelu to on mi takim niebiesko zielonym kolorem trąci. Po zachodniemu to chyba petrol nazywają? Być może jednak widzę na tym sweterków więcej zieleni niż jest w rzeczywistości :)

Skoro już przy modelach jesteśmy – jak to już kilka dziewczyn na blogach zauważyło – trzeba się trzymać jakiegoś planu. I z moich robótek większość leży nienoszona. Jakoś okazuje się, że chociaż ładne, ciekawe i wiele frajdy z robótkowania było, to jednak w codziennym użytku nie sprawdzają się.

Pracuję w nowoczesnym budynku. W praktyce oznacza to, że latem jest  potwornie gorąco (bo klima _podobno_ jest), zimą potwornie zimno (bo to samo szkło i metal). Nie dopytałam jeszcze czy cały czas zimno ,czy też do czasu kiedy sobie nachuchamy (to wielki open space, ja siedzę na antresolce, pode mną cały tłum parujących programistów i nie tylko – należy odczytywać to w ten sposób: rano zimno, od 13tej nie ma czym oddychać)

Czyli trzeba ubierać się na cebulkę i stopniowo zdejmować z siebie warstwy kiedy atmosfera się robi gorętsza. Czyli trzeba się zaopatrzyć w kardigany. Czyli trzeba naprodukować sobie mnóstwo prostych, funkcjonalnych wdzianek a takie wdzianka kojarzą mi się z nudą podczas dziergania :) Chociaż znacie moją skłonność do przyciasnych sweterków, jesień nastraja mnie odmiennie – mam ochotę na coś, czym można się otulić. Tymczasem przypomniałam sobie o tym modelu:

To Ivy z albumu Amber:

Coś w sam raz na moje biurowe potrzeby. Niestety za diabła nie wiem, z czego go wydziergać. Ideal będzie pewnie za cienki. Jak na złość Kim nie podaje próbki dla wzoru gładkiego :(

Dziękuję wszystkim, którzy w tak zwanym międzyczasie sprawdzali czy żyję i dopytywali się, czy wszystko u mnie w porządku. Nie odzywałam się przeważnie, miło mi jednak było mieć świadomość, że po miesiącu człowiek nie znika jednak z myśli innych. Duży buziak dla pamiętających *

Tymczasem znikam bo Pszczoła domaga się uwagi – a w domaganiu się jest coraz lepsza ;)

Ps. Wszystkie fotki włóczek oraz modelu wykonanego min z Angel’a pochodzą ze strony Inter-Fox.