Mgiełki

Tak sobie wczoraj wędrowałam po Ravelry i mam! Nie obiecuję, że będę stała w uczuciach, ale na chwilę obecną pokochałam ten model:

Jennica wykonała go z Kidsilk Haze i jej wersja przekonała mnie ostatecznie (jest kilka ujęć zobaczcie sobie je wszystkie). Jest jakiś obszerny wątek na Osince, w którym się ten model przewija, dokopałam się wzoru na ten ażur, ale na cały sweterek jeszcze nie. Mam wrażenie, że jest tu tylko jeden szew – na rękawach. Dół pewnie był robiony na okrędkę, później rękawy robione w poprzek (nie od mankietu do pachy). Nie wiem natomiast jak rozwiązała połączenie ciała z rękawami. Raglan to nie jest, czyżby rękawy były pod kątem prostym do sweterka? Może po dojściu do pach dodała oczka na rękawy? Tylko co dalej przy dojechaniu do ramion (też nie widzę szycia). Chwilowo wyobraźnia mnie zawodzi, będę musiała się przegryźć przez wątki osinkowe.

Przy okazji szpiegowania po jej galerii przypomniał mi się pewien model z Sensual Knits – mianowicie Transparency Sweater:

Znalazłam tylko dwa gotowe egzemplarze tego sweterka, nie do końca mnie zachwyciły ale przekonałam się już kilka razy, że niekoniecznie należy się tym zrażać. Model zdecydowanie do noszenia z pustym brzuszkiem, nie nadaje się na biesiady ;)

Oryginał jest robiony z ShiburiKnits Silk Cloud (piękne kolory i cena prawda?) ale na moje oko i próbkę to Kidsilk również by się nadawał. Tylko kłopot z wyliczeniem ilości. Przeliczając na metry powinno wystarczyć z naddatkiem 8 motków (druty 3,5 mm) . Z drugiej strony to opięty sweterek, a 1600 metrów nitki to jak dla mnie dosyć duży metraż. Z trzeciej strony sporą część przerabia się podwójną nitką. Zawierzyć metrom?

Mam w domu Jaggerspun Zephyr Wool-Silk’a, nie ma w sobie moherku więc nie bardzo mi się widzi w tym sweterku (a może byłoby to ciekawe doświadczenie – zrobić wersję gładką), ale koniecznie muszę go ruszyć. Ruby przeznaczony jest na, leżakującą ciągle, Scheherazade (tutaj fantastyczna wersja Jagienki), drugi na Butterfly (w przepięknej wersji Lingy). Buttefly będzie dobry na Majodrzemki, ale wieczorami nie dam rady go dziergać. W każdym razie nie dam rady zrobić dolej koronki – już raz na niej poległam. Kilka linijek, ale dużo wpatrywania się w opis, obie strony rozpisywane więc łatwo o pomyłkę. Jak już zrobię dół pójdzie prościej. Zephyra mam w tym kolorze więcej niż potrzeba, chętnie więc wykorzystam go jeszcze w jakiejś mgiełce bo jest bardzo miły w dotyku – zatem zabieram się za dalsze poszukiwania “w tle”.

Tyle o moich rozważaniach mgiełkowych. Do Transparency Sweater bardzo pasuje mi Kidsilk w kolorze Ligueur, co do pierwszego koloru nie umiem się jeszcze zdecydować( może Trance albo słodki Blushes?). Będę musiała poprzyglądać się jeszcze kolorkom. Ale męka ;)

Dagmaro – to mi łuski zdjęłaś z oczu. Ja sobie tutaj mity buduję, pomniki Ci stawiam a Ty nie czytasz opisów w całości? ;)(

Fanaberio – ja robię tyle literówek, że ich nie zauważam. Zaprzęgam do pisania Worda, a przy czytaniu problem jest tylko wówczas, kiedy nie rozumiem wyrazu;)

Herbatko – no właśnie, przez chwilę się zastanawiałam to miałam na myśli pisząc pimutla – ale już wiem!

Brahdelt – bąbelkową narzutkę rozważamy. Jesteśmy chwilowo większościowo przeciw, ale mamy prawo zmiany zdania :) Obszerność widać głownie z tyłu i z boku, gdzie nie ma wcięcia na talię w ogóle (chociaż się je robi). Ale co tam – byle od frontu zdawało się, że jest – reszta zamaskuje się w ruchu ;)

Maranto – mam nadzieję, że kilka Surface’ów w krajowej wersji jeszcze powstanie. Jak widać opanowałam dwie nowe pozy, które nawet zdają egzamin. Może za pół roku położę się na tej komódce? ;)

Kocurku – na swój pokręcony sposób próbowałam Ci wyjaśnić o co idzie z tymi bąblami. One naprawdę nie są trudne – myślę, że w zrozumieniu przeszkadza Ci awersja do bąbli. Przecież wszystkie oczka i narzuty które się tam stosuje znasz od dawna :)

Dajdo – dużo kosztuje. Ja się zniechęcam tak do głębi. Robi mi się ponuro, jestem zła i odczuwam to bardzo fizycznie. Później piszę Wam, że rzucam wszystko w diabły i to mnie motywuje. Wystarczyło spruć do pach i zrobić jeszcze raz ten kawałek. Zajęło to jeden dzień (czyli Majodrzemka plus wieczorna sesja przed telewizorem). Kolejnego dnia zszyłam i było. Czyli bardziej to męczące psychicznie niż wymagające pracy.

Lucille – takie oskarżenie to najmilszy komplement :) Mam to samo z kolejkami.

Paula – poprawiałam, a jakże. W końcu nie byłabym sobą podobno ;)

Bag Lady – kolor jest przepiękny. Nie wiem co Wy tam widzicie na swoich monitorach ale to jeden z ładniejszych kolorów bordo jakie widziałam. Oczywiście nie widziałam ich zbyt wiele :)

Dziękuję Wam bardzo za komplementy :) To jeden z większych pozytywów skończenia robótki. Niewiele mam okazji do noszenia swetrów na żywo, większość z nich mogę pokazać tylko tutaj. Jeszcze przez jakiś czas tak pozostanie. Jeszcze raz dziękuję – ogromnie mi miło, tak do zamruczenia :)

Ach, zapomniałabym –w moim Surface mam trochę dłuższe rękawy. Nie pamiętam ile, bo robiłam to “na oko” – na tyle, żeby sięgały odpowiednio za łokieć.