Postępy są, zdjęć niestety brak :(

Bolerko skończone! Przed chwilą schowałam ostatnią nitkę. Niestety nie mogę go zaprezentować bo duzo większe ode mnie. Przed przekazaniem w ręce kuzynki wymuszę obietnicę fotki w stroju studniówkowym.

Wraz z ostatnią schowaną nitką zdjęłam sobie spory kamień z serca. Ja naprawdę nie nadaję się do robótkowania na zamówienie. Pomijając fakt, że wszystkie zamówienia do tej pory robiłam w czerni (bleah), oraz to, że bolerko skończyłam tydzień przed studniówką – to jednak dla mnie obciążenie spychiczne, które niewiele ma wspólnego z przyjemnym hobby. Bolerko w ogóle mi się nie podobało. Było jakieś grubaśne i toporne. Przed chwilą założyłam je i zmieniłam zdanie – wygląda nieźle (pomijając fakt, że wisi  na mnie dosłownie z każdej strony;)). Na lato też sobie takie sprawię. Oczywiście nie w czerni.

Kolejny kamień z serca spadł, kiedy okazało się, że w końcu pozbyłam się na amen czarnej Kornelii :) Kupiłam jej kiedyś zbyt wiele i byłam przekonana, że mam jej niewyczerpane zapasy. Zdziwiłam się lekko, kiedy wyprawiłam się po kolejny motek (byłam w połowie drugiego rękawa) i żadnego nie znalazłam. Na szczęście miałam jeszcze ze dwa trupki Korneliowe, które od lata nie mogą się doczekać realizacji. Nadprułam biedactwa i z ich pomocą skończyłam bolerko ufff…

Tak zajęta byłam marudzeniem na Surface, że nie zarejestrowałam faktu dotarcia do pach. Ale jak już to odkryłam tak mi skoczyło morale, że dokończyłam plecy, z rozpędu zrobiłam jeden przód i jestem w połowie drugiego. Do zakończenia projektu jeszcze sporo (kołnierz, plisy i być może ten”nibyszal”/”Nibywrapek”. Zależy od tego ile zejdzie mi Chainette. Aktualnie jestem na 3 motku, zostały mi jeszcze dwa. Jeśli uda mi się zużyć ją całą sukces będzie podwójny :)

Tak przy okazji zaświtał mi pewien pomysł. A może by tak ustawić sobie paski “postępu_inaczej” dla włóczek :) Zawsze by to miło było patrzeć jak się taki włóczkowy pasek kurczy, a w szufladach robi się miejsce :)

Od wczoraj mamy w domu maszynę do chleba. Wypiekliśmy nią 2 chlebki w tym dopiero drugi był odpowiednio wypieczony. Na razie nie mam zdania jeśli chodzi o przewagę smakową chlebków domowych. Będę z opinią zwlekać jak z drutkami Knit Picks;) Miejcie na uwadze, że jesteśmy kompletnie niedoświadczeni jeśli chodzi o pieczenie _w ogóle_. Chleby zjedliśmy (Pszczoła też degustowała), żyjemy, Marcin nawet się zachwyca :) Jeśli chodzi o zakup automatu (mamy MOULINEX OW5003 – podobno można w nim piec ciasto i konfitury) to w zeszłym tygodniu wybraliśmy się na rekonesans do MediaMarktu i po raz kolejny (doprawdy nie wiem czemu ciągle mnie to zaskakuje) zszokowała mnie różnica cen. W media ten automat kosztował prawie 500 złotych. Pamiętałam, że na sieci cena była zdecydowanie poniżej 400 złotych. Wróciliśmy do domu, wyszukaliśmy sobie model w Ceneo i proszę – 343 plus 16 złotych wysyłka. Chyba nie chcę wiedzieć ile ten automat kosztuje u producenta. Ostatecznie  kupiliśmy automat w sklepie Promis. W tej chwili nie widzę automatu w ich ofercie ale chyba warto zapytać. Sklep działa szybciej niż błyskawicznie. Kiedy pytaliśmy, czy mają automat na stanie (nie zawsze jest bo podobno szybko schodzą) powiedzieli, że kolejną partię będą mieli w piątek. W czwartek przelałam pieniądze w piątek o godzinie 8-mej rano kurier był z automatem. Sklep jest z Katowic wiadomo więc, że kurier nie miał za daleko – nadal jednak jestem pod dużym wrażeniem.

Na razie pieczemy z gotowych mieszanek. Zamówiłam sobie zestaw w Bogutyn Młyn (namiar dała mi kiedyś Brahdelt za co bardzo dziękuję :))

Pierwszy chleb oczywiście popsułam. Po pierwsze męczyłam się z wyważeniem 2 gram drożdży nie zauważając paczuszki z napisem (drożdże 2 g) która wypadła z mieszanki :) Po drugie nie wiedziałam jak ustawić wagę chleba dla półkilowej mieszanki (bo ile tego chleba będzie 750g? czy może kilo?). Po trzecie ustawiłam skórkę na średnio wypieczoną i chlebek wyszedł blady. Za drugim razem ustawiliśmy przypieczenie skórki na max i wyższą wagę i chlebek był dużo lepszy.

Do maszyny dołączają przepiękną książkę z przepisami. Po francusku :) Gdyby ktoś reflektował to proszę krzyczeć. Ja na lekcjach francuskiego nie uważałam, a szkoda żeby się zmarnowała. Instrukcji obsługi po polsku nie znalazłam. Miałam w planie zadzwonić do sklepu i zapytać czy to przez jakieś niedopatrzenie, czy z premedytacją. W końcu nie zadzwoniliśmy bo angielskie instrukcje jednak są pisane prostym językiem (czego nie zawsze można powiedzieć na temat instrukcji polskich;))

Rozpisałam się o tej maszynce ale obiecuję, że nie zmienię tematyki na “przygody chlebowe”.

Na koniec mniej optymistyczne – Marcin był dzisiaj z jedną sztuka psa (konkretnie z Sunią) u weterynarza. Od jakiegoś czasu podejrzewaliśmy, że ma coś z uchem, ale nie zareagowaliśmy niestety od razu. Ma zaawansowany stan zapalny. Na szczęście przed czyszczeniem dostała jakiegoś głupiego jasia więc nie cierpiała. Leży do teraz i dochodzi do siebie. Wygląda biedactwo jak kupka nieszczęścia, ale podobno po zastosowanych lekach od jutra powinna przestać cierpieć. Kropka też kiepsko znosi stan siostry. Najpierw leżała pod drzwiami wejściowymi czekając na jej powrót od weterynarza, teraz leży koło niej. Rozczulające.