Intymnie, technicznie oraz arystokratycznie

Fiubzdziu wywlokła mnie do kolejnych zwierzeń, jakbym po pokazaniu własnych szuflad miała cos jeszcze tajemniczego do opowiedzenia ;)

1. To że mam Majkę, Marcina, Kropkę i Sunię to już wiecie, ale nie wiecie że mam rybki :) O takie:

  

Na dolnych zdjęciach moje ukochane rybki – kiryski.

2. Mam też Hipka (od wielu lat co już po nim widać) – jeździ ze mną na wszystkie wakacyjne wyjazdy (to akurat zdjęcie z L4).

3. Jakiś czas temu (jakieś dwa lata przed narodzeniem Pszczoły?) uczęszczaliśmy z Marcinem na Tai Chi – to zdjęcie z wakacyjnego wyjazdu (te kijaszki mają udawać włócznię).

 

3. Na trzecie imię wybrałam sobie Magdalena, bo wtedy strasznie modny był hit Sandry pod tytułem Maria Magdalena ;)

4. Nie bardzo wiedziałam na jakies studia wybrać się po liceum. Wybrałam się zatem do poradni, gdzie pani zrobiła mi test i powiedziała, że powinien to być jakiś zawód związany z maszynami – no to poszłam na informatyke (kierunek ładnie się wtedy nazywał – informatyka i cybernetyka ekonomiczna ).

5. Na codzień uprawiam wyczynowo chód domowy w zaprzęgu – Pszczoła w szelkach, ja z lejcami w dłoni wykonujemy wiele okrążeń dookoła domu (u mnie da się chodzić w kołko po trasie pokój, jadalnia, kuchnia przedpokój i znowu pokój)

6. W teatrze kukiełkowym grywałam smoka. Ryczałam przeraźliwie budząc tatusiów towarzyszących swoim pociechom (pierwszy akt ich usypiał bo tak głownie księżniczka zawodziła – JA wchodziłam z początkiem drugiego aktu). Gwoździem programu była prezentacja zespołu – wszyscy zastanawiali sie jak wygląda to monstrum, które tak głośno ryczy. Monstrum było chude jak patyk ;)

7. Pokazywałam Wam ostatnio moje szuflady z bałaganem – czuję się tak obnażona, że zwalniam się z pozostałych intymności ;)

Teraz najgorsze – trzeba kogoś ustrzelić (wybaczcie proszę!). Wybieram:

Dajdę

Izuss

Kocurka

Myszopticę

Lucynę

Z tym blokowaniem to sobie wczoraj narobiłam. Blokuję od dawna intuicyjnie – tj moczę robótkę kładę na płask na ręczniku zwijam w rulon. Później sobie po tym rulonie trochę drepczę. Rozwijam rulon i dopasowuję dzianinę do właściwych rozmiarów. Często jest tak, że nie muszę jej w ogóle przypinać – wystarczy, że jest wilgotna. Jeśli muszę – przyszpilam ją do podłoża w taką ilością szpilek, żeby miała odpowiednie wymiary i formę.

Dokładnie tak samo zrobiłam wczoraj. Merino 200 po namoczeniu w wodzie z płynem do płukania zrobiła się przerażająco miękka. Bałam się, ze pod samym własnym ciężarem rozciągnie mi sie do niemożliwych rozmiarów (oczywiście dopiero później wyczytałam, ze powinnam była ją zwilżyć spryskiwaczem – tylko jak w takim razie pierze się takie dzianiny? ;) Walczyłam z układaniem jej dosyć długo – żeby nie była zbyt szeroka. Jeszcze jest wilgotna, ale byłam przed chwilą na nią zerknąć – jest straszliwie mięciutka. Na szerokość chyba wyjdzie ok, chociaż nie jestem jeszcze pewna czy nie wolałabym bardziej obcisłej. Z długością natomiast chyba przesadziłam, bedę musiała spruć trochę, żeby sweterek sięgał bioder. To było chyba najbardziej wyczerpujące psychicznie blokowanie w moim życiu! Jeszcze po drodze dowiedziałam się, że nie powinnam była płukac w płynie zmiękczającym. Niech ktoś mi powie, że hobby powinno uspakajać ;)

Myślę sobie, że spokojnie mogłam robić sweter na drutach 3,5 zamiast 4 mm. Nie zaszkodziłoby to, a byłby mniej podatny na rozciągnięcia. Nie no, o czym ja mówię, nie będzie żadnych rozciągnięć, w końcu to najporządniejsza włóczka jaką miałam ;)

Jeśli chodzi o rady dotyczące blokowania – jest ich mnóstwo na sieci. Jedną z nich podałam w linkach z prawej strony bloga. Poza tym są filmiki:

http://www.youtube.com/watch?v=nV6PmLTt6yQ

http://www.youtube.com/watch?v=781sLg4zVNc&feature=related

W mojej wersji blokowane wygląda tak:

Dla porównania Rambling “przed”:

i “po”:

  W tym blokowaniu chodziło mi głównie o to, żeby wyprostowały się listki i te ażurowe listwy. Część szpilek powyjmowałam, bo musiałam sprawdzić, czy nie wykończyłam Silanem tej włóczki. Na szczęście nic sie nie stało (prócz tej przerażającej miekkości).

Pierwszy raz skorzystałam z tego materaca. Wcześniej (jak część z Was) układałam robótkę na ręcznikach na stole i zostawiałam do wyschnięcia. Czasem przenosiłam ją na suszarkę do prania i tyle. Żadne tam wielkie rzeczy.

Czekając na wyschnięcie Ramblinga napoczęłam przód Darcy’ego. Musiałam się w końcu jakoś uspokoić. Peplum już na zdjęciach wydawało mi sie trochę kuse, ale nie jestem pewna, czy wydłużenie dodałoby mu uroku. Na razie wygląda to tak:   Te rzędy skrócone nie są straszne, Darcy’ego robi się całkiem relaksacyjnie. Rozpisałam sobie go w zeszycie, żeby się nie pomylić podczas oglądania tv.

Podejrzałam kiedyś u Vampiro (przynajmniej wydawało mi się, że to na zdjęciu widzę), ze ma ona koło robótki rozpiskę swetra na rzędy. Odgapiłam od niej i bardzo sobie to chwalę. Nie zawsze mi sie chce, ale jeśli już to robię to wszystko mi się zaczyna zgadzać co do oczka. Na kartkę piszę po kolei numery rzędów, a koło nich zaznaczam sobie wszystkie odjęcia, dodania i inne rzeczy,  których powinnam pamiętać. Później odhaczam sobie kolejne rzędy – sprawdza się zwłaszcza przy rękawach, które nie zawsze chcą wychodzić tak samo;)

Myszoptico – naprawdę kupiłaś sobie Perfekcyjną? Nie uwierzę, póki nie zobaczę :)