Rambling Rose

Nie miałam szczęścia z guzikami, oj nie. “Na mieście” są dwie pasmanterie – w obu tłok. W obu nic nie chwyciło mnie za serce. Szukałam czegoś delikatnego w kolorze starego srebra (nie całkiem starego ale i nie nowego, żeby nie błyszczało zbyt mocno). Najlepiej ażurowego. Prawda, że za dużo warunków? Skazałam się od razu na niepowodzenie. Dwa typy odpadły, bo nie mieli 7-miu sztuk. W końcu wzięłam “skobelki” w kolorze starej miedzi. Pasują, chociaż za bardzo zlewają się z całością – tymczasem jednak mogą być. Przyszyłam i okazało się, ze guziki ciągle się odpinają :/ Może obszydełkowanie dziurek coś da, ale zacznę kombinować jeśli nie trafię w najbliższym czasie na coś idealnego.

Pogoda też nie najciekawsza – od rana zmierzch. Kiedy irytowałam się z powodu guzików wyskakujących z dziurek niespodziewanie zaświeciło słońce. Polecieliśmy szybko robić sesję (o tej porze roku człowiek nie wie jaka pogoda będzie za chwilę).

Pomarudzę dobrze? Fryzurę mam nie tę, zestaw około sweterkowy tradycyjnie-zwyczajny, ale nie było czasu kombinować. Zresztą nadal nie znalazłam dobrego “żywego” zestawienia do tego koloru. Ubolewam nad tym ale nie mam psychiki, żeby czekać z prezentacją do lepszych czasów (Herbatko zawsze Cię za to podziwiałam).

 

Szwu pod pachami jeszcze nie poprawiłam, a kto sie dobrze przyjrzy zobaczy guzik  wyskakujący z dziurki ;)

Na Ramblinga zużyłam 6 i trochę 7-mego motka Merino 2000. 6,5 motka wyszło mi na pełną wersję pod samą szyję. Sweterek z tej włóczki jest bardzo delikatny. Wełna 100% a nie czuję tego zupełnie. Jest bardzo elastyczny, pięknie się dopasowuje.

I wiecie co? Jak tylko trafię na dobre guziki to bedę z tego sweterka bardzo zadowolona :) Na pewno zrobię sobie co najmniej jeszcze jedną wersję – tak jak się wygrażałam wcześniej – letnią z bawełny w zywszym kolorze oraz sweterkową. W obu zrobię taki sam dekolt bo ten wyższy zdecydowanie mi nie podchodzi.

Dzisiaj tylko tyle. Ekspresowo bo w weekendy w domu zamieszanie i trudno zebrać myśli. Kolejnym razem napiszę w końcu o rewelacyjnej metodzie Mao na prostowanie opornej włóczki. Oraz o niespodziewanych prezentach włóczkowych od rodziny. Jak również o pokusach i mojej na nie nieodporności.

Ps. Kończę plecy Darcy’ego :)