Warzyła Kasia włóczkę

Robótkowanie grozi wieloma obrażeniami. Ja wczoraj się poparzyłam – co ciekawe w udo. Wszystko przez to, że musiałam co chwila podglądać czy włóczką się już wyprostowała czy nie. Nieważne że pokrywka jest szklana – trzeba podnieść i się oparzyć.

Skąd pokrywka? Za chwilę wyjaśnię.

Zabrałam się wczoraj za prostowanie włóczki. Bogatsza o wasze rady przewinęłam włóczkę w luźne zwoje. Odkryłam przy okazji, że tekturowa komódka z IKEI (po wyjęciu z niej szufladek) z powodzeniem zastępuje jednego mężczyznę. Przewinęłam włóczkę w zwoje, powiązałam techniką Fiubzdziu w trzech miejscach i zadumałam się nad wyborem techniki prostowania. A możliwości aż dwie – moczyć w wodzie z płynem do płukania czy trzymać nad parą?

Tego drugiego jeszcze nie próbowałam – rozwiesiłam zatem włóczkę nad garem z wodą i podziwiam:

Zauważyłam jednak, że mam straty w parze – rozchodzi się toto na boki i jest nieefektywne. A gdyby tak wziąć w ryzy tę parę i ukierunkować? Przyszedł mi do głowy sokownik. Trochę się bałam, że włóczka tego nie wytrzyma, ale przypomniało mi się, że ktoś farbował wełnę właśnie na parze. Ostrzegano wówczas, że wełna filcuje się wówczas, gdy bardzo gorącą wrzucimy do dużo chłodniejszej wody. Może to nieprawda, ale tak wyczytałam.

Wsadziłam zatem włóczkę do sokownika i podziwiam:

Podglądam też nagminnie (stąd oparzenia). Pierwsza wyprostowała się ślicznie, z drugą trochę przesadziłam. Była naprawdę mocno pofalowana – pochodziła ze swetra robionego maszynowo. Zamiast zafundować jej parówkę tej samej długości trzymałam ją na parze chyba z godzinę – no i miejscami puściła farbę.

 

Tak dziwnie. Włóczka na kolor jeżynowy a w kilku miejscach po prostu zrobiła się niemal biała. Wyprostowała się całkiem mocno, daleko jej jednak do pierwszej. 

Niestety nie jestem w stanie podać składu obu włóczek – prułam je zbyt dawno. Pierwsza mniej gryzła, podejrzewam, że było w niej więcej akrylu – jest piękna, prosta i mam wrażenie, że bardziej puchata:

Teraz zastanawiam się jak na taką kąpiel zareagowałabym bawełna. Mam sporo tasiemkowej bawełny w kolorze mocnej fuksji. Żal by mi było ją zniszczyć, a tasiemka ma zagniecenia przy których robótka kiepsko wygląda. Chyba zrobię jakiś mały teścik ;)

Taki pożytek był z wczorajszego posta, że wysprzątałam pierwszą szufladę. Drugą i trzecia oczyściłam z przypadkowych kłębków i nitek. To trupów i Vipów nie mam serca się zabierać. 

Zapomniałam zaznaczyć, że za uporządkowanie włóczki w białej komodzie w dużym stopniu odpowiada Brahdelt z jej listopadową akcją oszczędzania. Nie miałam zdrowia wysprzątać zbyt wiele, ale za to akurat się wzięłam :)